☄️ Powiększony Węzeł Chłonny Pod Żuchwą U Kota

Węzły pachwinowe są często badalne u zdrowych dzieci, ich rozmiar nie powinien przekraczać 1,5 cm. Powiększają się przykładowo po ukąszeniach owadów lub przy pieluszkowym zapaleniu skóry. W tej lokalizacji można węzeł pomylić z przepukliną, tłuszczakiem czy niezstąpionym jądrem. Powiększone węzły chłonne u dziecka chłonnych u psów i kotów Rafał Sapierzyński1, Justyna Sokołowska z Zakładu Patomorfologii Katedry Nauk Klinicznych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Warszawie1 składa się z małych limfocytów, morfolo-gicznie identycznych z limfocytami pier-wotnej grudki chłonnej, otaczający ośro-dek rozmnażania. Jest on szerszy od stro- Dzień dobry, kilka dni temu wyczułem że mam powiększony po prawej stronie jeden węzeł chłonny pod żuchwą, jest łatwo przesuwalny oraz miękki. Dzisiaj podczas mycia zębów zauważyłem małą białą cętkę na prawym migdale. Czy węzeł chłonny może być powiększony po częściowym leczeniu kanałowym? – odpowiada Lek. dent. Konrad Rutkowski Powiększone 3 węzły chłonne pod żuchwą – odpowiada Lek. Obrzęk węzłów chłonnych na szyi od tyłu. Powiększony węzeł chłonny z tyłu szyi wskazuje na procesy zapalne w organizmie. Tak więc obrzęk szyi od tyłu może być związany z przeziębieniem, bólem gardła, gruźlicą lub paciorkowcem. Ponadto zwiększenie liczby węzłów chłonnych w tylnej części szyi może wskazywać na Przeszłam ospe miesiąc temu w wieku 39 lat, obyło się bez lekarza, w aptece doradzono heviran comfort oraz pudroderm, wszytko przeszło , ale obecnie jeden węzeł chłonny szyjny się powiększył, niekiedy boli, z tego co się dowiedziałam ospa osłabia nawet na pół roku, zażywam tran i witaminy, ale mam pytanie co mogło by mi pomóc w obkurczeniu tego węzła może imupter? Witajcie przyszłe mamuśki. Pod jedną pachą wyczułam lekkie zgrubienie które bardzo boli. Co to moze byc? Tak myśle że może powiększony węzeł chłonny. Odczuwam ból przy podniesieniu ręki. Jak do jutra nie przestanie to wybieram się do lekarza. Mam nadzieje że to nic groźnego dla dzieciaczka. Jak się orientujecie co to za dolegliowość to się […] Za istotnie powiększone węzły chłonne u dorosłych uważa się te powyżej 1cm. Dodatkowo mogą stać się one tkliwe, łatwo wyczuwalne przez skórę nawet przez pacjenta. W takim przypadku, po zwalczeniu infekcji dochodzi do powrotu do zdrowia i węzły chłonne powracają do swojego prawidłowego rozmiaru. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Osłabienie i powiększone węzły chłonne oraz wyniki badań krwi – odpowiada Lek. Paweł Baljon. – odpowiada Dr n. med. Andrzej Sawicki. – odpowiada Lek. Łukasz Wroński. Przeziębienie i powiększony węzeł chłonny – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka. – odpowiada. – odpowiada. Powiększony węzeł chłonny na szyi i ból promieniujący od szyi do ucha. Witam, wszystko zaczęło się od 14 października, wtedy też na szyi po prawej stronie poczułem ból promieniujący do ucha, na drugi dzień jak się obudziłem miałem już bolący powiększony węzeł chłonny, zupełnie nie wiem skąd on się wziął, pierwsza moja myśl to może od zęba, no nic, przechodziłem Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Powiększony węzeł chłonny na szyi po lewej stronie – odpowiada Lek. Katarzyna Szymczak. Powiększone 3 węzły chłonne pod żuchwą – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski. Bóle węzłów chłonnych na szyi a popsuty ząb – odpowiada Lek. dent. Konrad Rutkowski. W celu określenia charakteru własnej chłonnych, wziąć pod uwagę kilka niuansów: Jeśli węzłów chłonnych u podnóża ma „drewniane” gęstość, może to wskazywać na charakter złośliwy choroby. Gdy węzeł chłonny jest mobilny i nie przylutowane do otaczających tkanek, to mówi o naturze zakaźnego zapalenia węzłów chłonnych. Nm3mf. Pięć dni temu zauważyłam powiększone węzły chłonne u mojej suczki rasy dog niemiecki w okolicach żuchwy (przypominają w dotyku dwa guzy wielkości śliwek). Po wizycie u lekarza okazało się, że ma również w podobnym stanie węzły chłonne "za kolanami" w tylnych łapach. Lekarz powiedział, że może to być chłoniak. Jestem przygotowana na tę możliwość (czekam na wyniki badań). Obserwuję ją jednak i nie wykazuje żadnych innych oznak choroby- jest aktywna, ma duży apetyt. Nie ma biegunki ani wymiotów, wszystkie łapy są sprawne. Moje pytanie jest następujące: jakie inne choroby, infekcje mogą być przyczyną powiększenia większości węzłów chłonnych (przynajmniej tych, które są wyczuwalne)? Pytam by mieć nadzieję, że jednak uda się wyratować mojego psa. W zasadzie każda uogólniona choroba może dać tego typu objawy, lecz one się nie zdarzają. Prosze się uzbroić w cierpliwość i czekać na wyniki. Chłoniak (lymphoma) jest to najczęściej występujący nowotwór układu krwiotwórczego u psów. Właściciele często pytają mnie skąd się bierze? Dlaczego ich pies ma akurat chłoniaka? Na te pytania nie znam odpowiedzi i chyba nikt na świecie nie jest w dniu dzisiejszym w stanie na odpowiedzieć skąd się biorą chłoniaki. Wydaje mi się, że jest to związane z dłuższym życiem psów oraz z tym, że mamy lepsze metody diagnostyczne i jesteśmy w stanie rozpoznać jednostki chorobowe lepiej niż jeszcze 20 lat temu. Dlatego możemy zdiagnozować np. chłoniaka. Najczęstszą przyczyną pojawienia się w gabinecie psa z chłoniakiem są powiększone obwodowe węzły chłonne. Właściciel przychodzi, bo coś pieskowi wyrosło pod szyją, jakieś twarde kulki. Są to oczywiście powiększone węzły chłonne podżuchwowe. Jednak nie należy wychodzić z założenia, że powiększone węzły chłonne podżuchwowe to na 100% chłoniak. Wcale tak nie musi być. Węzły chłonne podżuchwowe są zlewiskiem naczyń chłonnych z jamy ustnej, która jak wiadomo nie jest jałowa, dlatego są one często fizjologicznie nieznacznie powiększone ze względu na bogatą „florę bakteryjną” znajdującą się w paszczy zwierzaka. Poza tym infekcje dziąseł lub zębów u naszych pupilków mogą również powodować powiększenie tych węzłów. Dlatego zanim zaczniemy podejrzewać chłoniaka musimy sprawdzić inne obwodowe węzły chłonne np. przedłopatkowe i podkolanowe oraz wykonać biopsję! Najlepiej jeśli weterynarz wykonana biopsję z węzłów przedłopatkowych lub podkolanowych, ze względu na często występujący proces zapalny w węzłach podżuchwowych, który może maskować chłoniaka. Ale to tylko drobna sugestia. Czasami jest tak, że obwodowe węzły chłonne, czyli te które możemy wyczuć palpacyjnie są normalnej wielkości, ale w badaniu obrazowym, np. rtg lub usg mamy powiększoną śledzionę lub węzły chłonne krezkowe (w jamie brzusznej) lub śródpiersiowe (w klatce piersiowej). Wtedy objawem chłoniaka mogą być biegunka, wymioty, chudnięcie zwierzęcia, kaszel lub duszność. W tym przypadku również wielkie ukłony w stronę biopsji, która pokaże nam, czy zwierz ma chłoniaka, czy też coś innego mu się przyplątało. W diagnostyce różnicowej chłoniaka należy uwzględnić reaktywne węzły chłonne, co oznacza, że są one pobudzone i powiększone z powodu, np. jakiegoś zapalenia toczącego się w organizmie psiaka. Mimo iż zajmuję się onkologią i bardzo to lubię, jestem bardzo szczęśliwa, kiedy okazuje się, że to jednak nie jest chłoniak. Radość właścicieli jest wtedy wielka, a i rokowanie dla psiaka lepsze. Jeśli jednak chłoniak to co dalej? Cóż, w grę wchodzi tylko chemioterapia. Jest to jedyna słuszna droga leczenia tej jednostki nowotworowej. Słyszałam co prawda o weterynarzu, który usunął wszystkie obwodowe węzły chłonne, które były powiększone, ale o słuszności tej decyzji oraz sposobie myślenia tego lekarza wolałabym się nie wypowiadać. W każdym razie chirurgia nie jest metodą leczenia chłoniaka. Także w grę wchodzi tylko „chemia” lub leczenie paliatywne dla psiaków w kiepskim stanie ogólnym. Chłoniaki dzielimy na dwie duże grupy: chłoniaki typu B oraz chłoniaki typu T. Skąd się to wzięło? Od limfocytów typu B i T, od których wywodzi się chłoniak. To, z jakim typem chłoniaka mamy do czynienia ma znaczenia prognostyczne. Chłoniaki typu B rokują lepiej, a czas przeżycia psów z tym typem chłoniaka jest dłuższy. Chłoniaki typu T, występują rzadziej niż B, ale rokują gorzej, a czasy przeżycia są krótsze. Amerykańscy weterynarze mówią nawet: „T is terrible, B is better”. Dlatego warto postawić na dokładną diagnostykę chłoniaka, pod względem fenotypizacji, czyli określenia czy jest to T- czy B-chłoniak. W przypadku moich pacjentów, wolę zrobić dokładniejsze badanie na typ chłoniaka niż wykonywać badanie RTG lub USG (przy powiększonych obwodowych węzłach chłonnych), które i tak nie wnoszą nic do dalszego rokowania, ani do leczenia. Natomiast określenie czy jest to typ B, czy też te dramatycznie zmienia sposób podejścia do tego pacjenta oraz sposób jego leczenia, ponieważ typ T wymaga „agresywniejszej” chemioterapii. Średni czas remisji (czyli odpowiedzi na leczenie, w postaci zmniejszenia się guzów) przy chłoniaku typu B to około roku, natomiast przy chłoniaku typu T jest to około 6 miesięcy. Czasami, w 5% przypadków, pojawiają się chłoniaki o niskim indeksie mitotycznym, które rokują bardzo dobrze i wymagają bardzo łagodnej chemioterapii lub leczenia sterydami. Dlatego, jeśli wyjdzie nam w pierwszej biopsji, że mamy do czynienia z chłoniakiem typu T, warto zrobić zabieg chirurgiczny i usunąć jeden z węzłów chłonnych, gdyż tylko badanie całego węzła chłonnego przez patologa może nam powiedzieć, czy jest to guz o niskim stopniu złośliwości. Warto to zrobić, zanim zaczniemy faszerować psa naprawdę mocną „chemią”. Pamiętajmy! Chłoniak to nie wyrok śmierci, a dokładna diagnostyka pozwala nam w odpowiedni sposób leczyć naszych małych pacjentów! Data publikacji: r. Numer wydania: 11-12/2020 Chłoniaki − Lymphoma Etiologia Chłoniaki to najczęstsze nowotwory wywodzące się z tkanki hematopoetycznej (83%) i najczęstsze nowotwory dotykające psy (stanowią ok. 24% wszystkich nowotworów stwierdzanych u tego gatunku) (1, 2). Stanowią klonalną proliferację złośliwych komórek limfoidalnych. Wyróżniamy ok. 20 podtypów tego nowotworu. Ze względu na klonalność zmienionych patologicznie limfocytów u psów dzielimy je na: chłoniaki z komórek B (ok. 75% przypadków), chłoniaki z komórek T (ok. 25%) lub bardzo rzadko występujący chłoniak z tzw. null cells (nieprzejawiający immunofenotypu B oraz T) (3). Chorują zwykle psy w średnim wieku lub starsze (mediana: 7 lat). Do ras posiadających zwiększony współczynnik zachorowalności należą: boksery, berneńskie psy pasterskie, bernardyny, buldogi, labradory i golden retrievery. Wśród czynników ryzyka wymienia się niewątpliwie predyspozycje genetyczne (2, 4), czynniki środowiskowe (zanieczyszczenie powietrza, herbicydy) (5) i stosowane wcześniej terapie immunosupresyjne. Objawy W przypadku chłoniaka objawy są zwykle nieswoiste, związane z niekontrolowanym rozrostem komórek układu limfoidalnego i zmian w objętych procesem chorobowym narządach (węzły chłonne, śledziona, wątroba, migdałki, grasica, szpik kostny itd.). W większości przypadków diagnozujemy powiększone węzły chłonne, ale również: apatię, brak łaknienia, utratę masy ciała, gorączkę, poliurię, polidypsję, wymioty czy biegunkę. Spotykamy się również z problemami z oddychaniem związanymi z uciskiem dróg oddechowych przez powiększone węzły chłonne. Należy pamiętać, że objawy mogą być także wywołane tzw. zespołem paranowotworowym, np. poliuria pojawiająca się w wyniku hiperkalcemii czy krwawe wylewy do komory oka, jako skutek małopłytkowości. Diagnostyka Aby potwierdzić podejrzenie chłoniaka, należy wykonać pełną kategoryzację stopnia zaawansowania nowotworu, tzw. staging. Oprócz standardowego badania przedmiotowego i podmiotowego wykonujemy biopsję aspiracyjną powiększonych węzłów chłonnych, morfologię (poszukiwanie cytopenii) oraz badanie biochemiczne krwi z obowiązkową oceną poziomu wapnia (możliwa hiperkalcemia) (6), RTG klatki piersiowej (ocena powiększenia węzłów chłonnych, obecności wolnego płynu w klatce piersiowej), USG jamy brzusznej. Dodatkowo można wykonać biopsję szpiku kostnego. W ofercie niektórych laboratoriów w Polsce dostępne są badania molekularne (np. PARR), w których możliwe jest oznaczenie klonalności komórek. W obrazie USG charakterystyczne jest powiększenie lub obecność patologicznych węzłów chłonnych. Obserwuje się również zmiany obejmujące śledzionę i wątrobę (tzw. śledziona „lamparcia” − centkowana). Leczenie Odpowiedni protokół leczenia dobiera się, uwzględniając immunofenotyp chłoniaka (7), lokalizację nowotworu, wcześniejsze leczenie oraz kondycję zwierzęcia. Optymalna kuracja opiera się na skojarzonej chemioterapii sekwencyjnej. Istnieje kilka różnych protokołów, jednak większość z nich reprezentuje kombinacje: L-asparaginazy (L), cyklofosfamidu (C), doksorubicyny (hydroksydaunorubicyna [H]), winkrystyny (Oncovin [O]) i prednizonu (P), znanego również jako L-CHOP lub jego inne modyfikacje (9). Prognostyka i przeżywalność Niezależnie od tego, który protokół oparty na CHOP wybierzemy, ogólny wskaźnik odpowiedzi na leczenie wynosi od 80 do 90%, a mediana czasu remisji i przeżycia wynosi statystycznie od 8 do 12 miesięcy. Leczenie jednoskładnikowe doksorubicyną (8) lub lomustyną (CCNU) bądź cyklofosfamidem statystycznie skraca ten czas o kilka miesięcy (9). Warto zaznaczyć, że terapia monoskładnikowa prednizonem często zapewnia krótką (ok. 1 miesiąc), częściową lub całkowitą remisję z maksymalnym czasem przeżycia oscylującym wokół 2 miesięcy. Chociaż wskaźniki odpowiedzi na leczenie są wysokie, to wskaźniki długotrwałych wyleczeń są stosunkowo niskie (< 10%) (10, 11). Powiększenie węzłów chłonnych (limfadenopatia) u dzieci to częsty objaw z jakim rodzice zgłaszają się z dzieckiem do lekarza. Zobacz, jakie są przyczyny powiększenia węzłów chłonnych u dzieci! Węzły chłonne to struktury, których w całym organizmie może być nawet kilkaset. U zdrowego dziecka wyczuwalne są jedynie niektóre z nich: węzły chłonne szyjne, pachowe oraz pachwinowe, ale nie jest to regułą i czasem nawet te mogą być niewyczuwalne. Sprawdź również kalendarz rozwoju dziecka Czy powiększone węzły chłonne u dziecka to powód do niepokoju? Spis treściObjawy powiększenia węzłów chłonnych u dzieciPrzyczyny powiększenia węzłów chłonnychLeczenie powiększonych węzłów chłonnych u dzieciPolecamy wideo: Węzły chłonne Objawy powiększenia węzłów chłonnych u dzieci Powód powiększenia węzłów chłonnych u dzieci nie musi być poważny, ale czujność trzeba zachować zawsze. W takich przypadkach zawsze należy zacząć od dobrze zebranego wywiadu, zapytania od jakiego czasu węzły chłonne są powiększone, czy dziecko cierpi również na inne choroby, czy ma jakieś inne objawy ogólne np. gorączka, ból gardła, ból brzucha itp. (powiększenie węzłów chłonnych rzadko występuje jako objaw izolowany) . Ważne jest ponadto upewnienie się, czy bierze jakieś leki, gdyż węzły chłonne mogą być powiększone po leczeniu (np. cefalosporynami lub penicylinami). Przyczyny powiększenia węzłów chłonnych Lekarz badający pacjenta musi też zwrócić uwagę, czy powiększony jest tylko jeden węzeł, czy więcej. Warto zapytać czy zmiana ma charakter regionalny i obejmuje np. tylko węzły pachwinowe i pachowe czy też powiększonych węzłów jest więcej. Należy też wziąć pod uwagę, czy towarzyszy temu powiększona wątroba, śledziona, czego można dokonać badaniem palpacyjnym jamy brzusznej, a w razie wątpliwości potwierdzić badaniem USG jamy brzusznej. Nie należy zapomnieć zapytać czy węzły są bolesne, twarde. Po zebraniu szczegółowego wywiadu należy omówić z rodzicami najczęstsze przyczyny powiększenia węzłów chłonnych. Są nimi infekcje. Wirusowe, bakteryjne lub o innej etiologii. W dziewięciu na dziesięć przypadków powiększenie węzłów chłonnych świadczy o uogólnionej infekcji wirusowej. Obrzmiewają wtedy przede wszystkim węzły na szyi, pod pachami, w pachwinach. Przyczyną mogą być też infekcje bakteryjne (np. angina) lub stany zapalne zębów. Mogą również zdarzać się choroby immunologiczne (np. toczeń rumieniowaty układowy). Po wyleczeniu infekcji węzły chłonne powinny zmniejszyć się, czasami po jakimś czasie. Czytaj: Najczęstsze przyczyny chrypki u dziecka >> Stan zapalny - tak układ odpornościowy dziecka woła o pomoc >> Leczenie powiększonych węzłów chłonnych u dzieci Nawet jeśli nie jesteśmy w stanie ustalić pochodzenia powiększenia węzłów chłonnych u dzieci, warto rozpocząć diagnostykę. Szczególnie niepokoić powinno lekarza powiększenie węzłów trwające przez kilka tygodni. Diagnostykę warto rozpocząć od wykonania morfologii krwi z rozmazem oraz wskaźników stany zapalnego takich jak OB i CRP. Jeśli te wskaźniki będą podwyższone, konieczne będzie leczenie antybiotykiem, w miarę możliwości szerokowidmowym. Po zakończonym leczeniu wskaźniki stanu zapalnego powinny się zmniejszyć, węzły chłonne również. Jeśli tak się nie stanie, należy wykonać RTG klatki piersiowej oraz USG jamy brzusznej i powiększonych węzłów chłonnych (co pozwoli zmierzyć średnicę węzłów, ocenić ich echogeniczność, kształt), jak również badanie krwi – panel wirusologiczny, dehydrogenazę mleczanową (LDH), poziom kwasu moczowego i cholesterolu całkowitego. Można również szukać innych patogenów jak na przykład toksoplazmoza, cytomegalia, zakażenie wirusem HIV lub jersinioza. Długo utrzymujące się powiększenie węzłów chłonnych, gdy są one duże i twarde może budzić podejrzenie choroby nowotworowej, choć warto mieć na uwadze, że nowotwory nie są sprawą częstą u dzieci. W razie wątpliwości warto skierować dziecko na specjalistyczny oddział, gdzie wykonuje się biopsję i badanie histopatologiczne, jak również przeprowadza się o wiele bardziej skomplikowaną diagnostykę. Podsumowując, powiększone węzły chłonne najczęściej występują krótkotrwale i nie są groźnym objawem, ale warto zawsze ten problem skonsultować z lekarzem. Czytaj: Ból brzucha u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie >> Polecamy wideo: Węzły chłonne Powiększone węzły to sygnał ostrzegawczy, który wysyła nasze ciało. Gdy zauważymy ten objaw, powinniśmy zdać sobie sprawę, że nasz układ odpornościowy broni się przed atakiem patogenów. Co oznaczają powiększone węzły u dziecka, a co u osób dorosłych i kiedy warto skonsultować się z lekarzem? Artykuł jest częścią akcji "Pomyśl o sobie – sprawdzamy zdrowie Polaków w pandemii". Wypełnij TEST i dowiedz się, czego tak naprawdę potrzebuje twój organizm. spis treści 1. Charakterystyka węzłów chłonnych 2. Funkcje węzłów chłonnych 3. Przyczyny powiększonych węzłów chłonnych Powiększone węzły chłonne u dzieci Powiększone węzły chłonne u dorosłych 4. Diagnostyka i leczenie powiększonych węzłów chłonnych rozwiń Zobacz film: "Witamina D zmniejsza ryzyko zachorowania na raka" 1. Charakterystyka węzłów chłonnych Węzły chłonne stanowią część układu limfatycznego, mogą występować pojedynczo lub w grupach. Są zlokalizowane na szyi, pod żuchwą, w pachwinach i pod pachami. Znajdują się również w klatce piersiowej, okolicach łokci i pod kolanami. Węzły chłonne otacza torebka łącznotkankowa, pod którą znajduje się zatoka brzeżna. Składają się z części wypukłej oraz wklęsłej, czyli tzw. wnęki. Mają kształt fasoli o długości 1-25 milimetrów. 2. Funkcje węzłów chłonnych Węzły chłonne należą do układu limfatycznego, który zabezpiecza organizm przed zakażeniami i reguluje poziom płynów ustrojowych. Znajdują się w nich komórki plazmatyczne, limfocyty, makrofagi oraz komórki APC, które są bardzo ważne w prawidłowym funkcjonowaniu układu immunologicznego. Najważniejszym zadaniem węzłów chłonnych jest filtracja limfy i substancji toksycznych spływających z innych części ciała oraz produkcja przeciwciał. Oczyszczają chłonkę z wirusów, bakterii, grzybów oraz komórek nowotworowych. - Węzły chłonne są nie tylko naturalnymi filtrami naszej krwi i limfy, to także miejsce indukcji i rozwoju odpowiedzi odpornościowej ze względu na ogromne bogactwo komórek immunologicznie kompetentnych. Są to komórki bezpośrednio zaangażowane w reakcje obronne. Wszystko co znajduje się we krwi i później przechodzi do limfy, trafia do węzłów chłonnych i tam podlega ocenie pod kątem konieczności wzbudzenia odpowiedzi immunologicznej. Decyduje o tym "obcość" wirusów, bakterii, ale także zmienionych własnych komórek ulegających przekształceniu w komórki nowotworowe - mówi prof. Agnieszka Szuster-Ciesielska, immunolog i wirusolog. - Konsekwencją rozpoznania tych obcych struktur jest masowe namnażanie komórek odpornościowych – limfocytów – w specjalnych miejscach węzła chłonnego zwanych centrami namnażania. To ma swoje następstwa – węzły ulegają powiększeniu. Towarzyszą temu także objawy ogólne jak osłabienie i wzrost temperatury. Wszystkie te zmiany są znakiem, że w organizmie toczy się walka z intruzem - wyjaśnia ekspertka. 3. Przyczyny powiększonych węzłów chłonnych Wszelkie nieprawidłowości w obrębie węzłów chłonnych określa się mianem limfadenopatii. W jej wyniku może pojawić się wyraźne powiększenie tkanek oraz ich bolesność. Powiększone węzły chłonne mogą być miejscowe lub uogólnione. - Powiększenie węzłów chłonnych jest naturalną reakcją układu odpornościowego na różnego rodzaju obce białka. W pojęciu obce białka mieszczą się zarówno czynniki infekcyjne, czyli bakterie i wirusy, jak i nieinfekcyjne, np. pojawiające się komórki nowotworowe, szczególnie w momencie rozwoju nowotworu i jego przerzutowania - tłumaczy prof. Szuster-Ciesielska. Miejscowe powiększenie węzłów chłonnych może być wywołane przez: bakteryjne zapalenie odogniskowe, któremu często towarzyszy zapalenie naczyń limfatycznych między ogniskiem zakażenia (czyrak, owrzodzenie) a powiększonym węzłem (węzłami), swoiste zapalenie gruźlicze, swoiste zapalenie promienicze, przerzut nowotworowy (ognisko wtórne) z ogniska pierwotnego, początkowe stadium (jeszcze przed uogólnieniem procesu) pierwotnego rozrostu nowotworowego w miejscowych węzłach chłonnych. Powiększone węzły chłonne są objawem przeziębienia ale też wielu innych poważniejszych schorzeń (Shutterstock) Uogólnione powiększenie węzłów chłonnych występuje: przy stanach odczynowych – w chorobach wirusowych, bakteryjnych, pierwotniakowych, grzybiczych, robaczycach, przy odczynach poszczepiennych - najczęściej pojawia się po szczepionkach na różyczkę, odrę, gruźlicę czy ospę, w chorobach układowych – autoimmunologicznych, alergicznych, spichrzeniowych i metabolicznych, w chorobach nowotworowych, w innych chorobach – jak sarkoidoza, histiocytoza, zespół Kawasaki, przewlekła choroba ziarniniakowa. Warto wiedzieć, że powiększenie węzłów chłonnych pod pachami może być reakcją na leki lub szczepienie. - Może się to zdarzyć, jeśli np. antygen szczepionkowy albo białko, które powstanie pod wpływem dostarczonego w szczepionce mRNA, zostanie rozpoznane przez specjalne komórki znajdujące się w naszej skórze, tzw. komórki dendrytyczne. Zasadniczą ich rolą jest przechwycenie obcego białka, niezależnie, czy to będzie wirus, bakteria, czy antygen szczepionkowy, czy też białko kolca S i dostarczenie go do węzła chłonnego. Tam komórki dendrytyczne pokazują komórkom immunologicznym (limfocytom), że pojawił się "obcy" w organizmie i trzeba zareagować - mówi prof. Szuster-Ciesielska. Wirusolog wyjaśnia, że to zapoczątkowuje reakcję odpornościową w węźle chłonnym, ze wszystkimi tego konsekwencjami. - Dlatego czasami zdarza się, że po szczepieniu powiększają się węzły pachowe, jeśli np. szczepionka została podana w lewe ramię, to powiększa się lewy węzeł pachowy, ponieważ właśnie tutaj zainicjowana została reakcja na białko szczepionkowe. Komórki immunologiczne nie rozróżniają, czy jest to patogen infekcyjny, jak wirus, czy bakteria, czy to jest białko szczepionkowe, dla nich każde z nich jest obce - podkreśla profesor. Węzły chłonne mogą także ulec powiększeniu samoistnie, bez wyraźnej przyczyny. Dzieje się tak przy mutacjach zachodzących w węzłach chłonnych, których przyczyną są nowotwory, tzw. chłoniaki. Powiększenie węzłów chłonnych przy chorobach (np. infekcjach bakteryjnych czy wirusowych) jest procesem naturalnym. - Węzły chłonne powiększają się dość szybko, ale odpowiedź immunologiczna nie wycisza się tak od razu. Układ odpornościowy został pobudzony i cały czas jest w gotowości, czeka na sygnał, kiedy będzie mógł zostać wytłumiony, dlatego węzły chłonne powracają do swojej pierwotnej wielkości dopiero po dłuższym czasie, po ok. 2 tygodniach - wyjaśnia immunolog. Niepokój powinny budzić powiększone węzły chłonne w obrębie klatki piersiowej, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, a także u osób w podeszłym wieku. U osób starszych powiększone węzły chłonne mogą bowiem oznaczać rozwój zmian nowotworowych w organizmie. Powiększonych węzłów chłonnych nie można bagatelizować. Zawsze należy je skonsultować z lekarzem. - Oczywiście są pewne choroby infekcyjne, dla których powiększenie węzłów chłonnych jest bardzo charakterystyczne, np. różyczka. Węzły chłonne mogą się powiększać również z bardziej prozaicznych powodów, jak np. problemy z zębami, próchnica. W każdej sytuacji, kiedy węzeł chłonny ulega powiększeniu, należy zdiagnozować przyczynę tego stanu rzeczy - podkreśla prof. Szuster-Ciesielska. Powiększone węzły chłonne to znak ostrzegawczy, który wysyła nam organizm Powiększone węzły chłonne u dzieci Powiększone węzły chłonne u dzieci występują zwykle wraz z sezonowymi infekcjami, np. przeziębieniem. U małych dzieci przebieg infekcji może być nieco cięższy (jest to związane z brakiem wcześniejszego kontaktu z patogenami). W takiej sytuacji niezbędne jest zastosowanie farmakoterapii. Wśród najczęstszych przyczyn powiększenia węzłów chłonnych u dzieci specjaliści wymieniają: infekcje bakteryjne, infekcje wirusowe, infekcje grzybicze, świnkę, zapalenie ucha środkowego, ospę, odrę, różyczkę, reakcję poszczepienną, nieleczone zęby mleczne. W przypadku wystąpienia objawów chorobowych warto udać się z dzieckiem na wizytę lekarską. U dwudziestu procent młodych pacjentów przyczyna powiększonych węzłów chłonnych jest zgoła inna. Okazuje się, że problem może być związany z występowaniem białaczki lub chłoniaka. Powiększone węzły chłonne u dorosłych Powiększone węzły chłonne u dorosłych występują znacznie rzadziej niż u dzieci. Dorośli pacjenci są bardziej odporni na działanie patogenów, bakterii czy wirusów. Wśród najczęstszych przyczyn powiększenia węzłów chłonnych u osób pełnoletnich lekarze wymieniają: nadwrażliwość na leki, cytomegalię, wirusowe zapalenie wątroby, czyraki, anginę, gruźlicę, chorobę kociego pazura, kiłę, próchnicę, wszawicę, toksoplazmozę, wszy, chorobę nowotworową narządów krwiotwórczych, np. białaczkę, szpiczaka, pałeczkę Salmonelii, chorobę Darlinga, chorobę Gilchrista, reakcję na przyjętą szczepionkę, chłoniaka. Nagłe zgrubienie na szyi, pod pachą czy w łokciu lepiej skonsultować z lekarzem. Ponadto, kobiety powinny regularnie badać okolice pach, ponieważ w tym miejscu często rozwijają się nowotwory. 4. Diagnostyka i leczenie powiększonych węzłów chłonnych Węzły chłonne mają zaledwie kilka milimetrów średnicy, jeśli zwiększą się do 1-1,5 centymetra można mówić o ich powiększeniu. W takiej sytuacji węzły chłonne mogą być miękkie, sprężyste i ruchome. Często bolą w trakcie dotyku, a skóra jest cieplejsza i zaczerwieniona. W zdecydowanej większości nie stanowi to powodu do niepokoju, ponieważ powodem są infekcje lub stan zapalny. W jaki sposób pacjent może sprawdzić, czy jego węzły są powiększone? Istnieją różne sposoby. Można zrobić to palpacyjnie lub przy użyciu tomografii. Część węzłów chłonnych, tzw. obwodowych, można zbadać palpacyjnie (karkowe, podżuchwowe, nadobojczykowe, szyjne, pachowe, łokciowe, pachwinowe i inne), część, tzw. głębokich, tylko za pomocą specjalistycznych badań (np. tomografii komputerowej). Węzły chłonne mogą stać się jednak większe (powyżej 2 centymetrów), niebolesne, twarde, zbite i nieruchome. W takiej sytuacji niepokojące zmiany w tym obrębie powinniśmy zgłosić lekarzowi. Jeżeli powiększone są węzły chłonne szyi, tworząc guzkowate skupiska, może to stanowić sygnał rozwoju choroby Hodgkina (ziarnicy złośliwej). Choroba jest niezwykle niebezpieczna dla życia. Lekarz podejrzewający wystąpienie nowotworu u pacjenta kieruje go na badanie USG, tomografię, zleca także morfologię oraz badanie histopatologiczne. Pacjent powinien poinformować lekarza nie tylko o wyżej wymienionych objawach, ale również o innych występujących symptomach takich jak złe samopoczucie, gorączka itd. Jeżeli zaś przyczyną powiększonych węzłów chłonnych jest infekcja bakteryjna, lekarz przepisuje pacjentowi antybiotyk. W infekcji wirusowej nie stosuje się antybiotyków. O poważnych chorobach świadczą powiększone węzły chłonne pod kolanami oraz w tzw. dole łokciowym. Powiększenie węzłów chłonnych w tych miejscach może świadczyć o postępującej białaczce bądź ziarnicy. W takim przypadku lekarz zleca przeprowadzenie badania krwi, OB, USG oraz RTG. Węzły chłonne mogą być powiększone u osób, które zakaziły się chorobą odzwierzęcą. Dlatego, gdy zgłosimy się do lekarza, przeprowadza on szczegółowy wywiad. Nie powinniśmy być zdziwieni, gdy zapyta nas o kontakty ze zwierzętami. Chłoniaki wykryte we wczesnym etapie rozwoju poddają się całkowitemu wyleczeniu. Nie możemy lekceważyć powiększonych węzłów chłonnych ani tym bardziej podejmować się samodzielnego ich leczenia. Czasami konieczne jest przeprowadzenie zabiegów, na przykład laryngologicznych, w zależności od źródła zakażenia. W przypadku chorób nowotworowych i ich przerzutów zwykle konieczne jest wykonanie biopsji i badania histopatologicznego, które umożliwia określenie rodzaju zmian. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Rekomendowane przez naszych ekspertów Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy

powiększony węzeł chłonny pod żuchwą u kota